کد مطلب:109111 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

خطبه 189-سفارش به تقوا












[صفحه 69]

خطبه الفرقان می داند خداوند صدای وحشیان را در بیابانها و گناهان بندگان را در پنهانیها و آمد و شد ماهیها را در دریاهای پر آب عمیق و بر هم خوردن آب را به وسیله بادهای سخت وزنده و گواهی می دهم بر اینكه محمد برگزیده خداست و ایلچی وحی اوست و پیامبر رحمت اوست

[صفحه 69]

اما پس از ستایش پس سفارش می كنم شما را به پرهیزگاری خداوند آن خدائیكه آغاز نمود آفریدن شما را و به سوی او می باشد بازگشت شما و با اوست روا شدن مطلوب شما و به سوی اوست نهایت آرزوی شما و به طرف اوست راه راست شما و به سوی اوست نشانگاههای پناهگاه شما پس به راستی ترسكاری خداوند داروی بیماری دلهای شماست و.... كوری دلهای شماست.... و شفاء بیماری بدنهای شماست و صلاح تباهی سینه های شماست و پاك كننده نفسهای شماست و روشنی پوشش دیده های شماست و ایمنی ترس دل شماست و روشنی سیاهی تاریكی شماست پس قرار دهید اطاعت خدا را لباس باطنی نه لباس ظاهری خودتان و داخل در باطن نه شعار ظاهری خودتان و آمیخت به میان دنده های خودتان و حكمران بالای امرهای خودتان و محل آبخور برای زمان ورود خودتان و شفاعت كننده برای رسیدن به مطلوب خودتان و سپر برای روز ترس خودتان و چراغهائی برای اندرونهای قبرهای خودتان و آرمیدن برای درازی وحشت خودتان و گشایش برای اندوههای جاهای خودتان پس به راستی اطاعت خداوند نگهدارنده ایست از مهلكه های احاطه كننده و ترسهای انتظار برده شده و گرمیهای آتشهای برافروخته پس هر كس فراگیرد پرهیزكاری را دور شود از او سخت

یها پس از نزدیك شدن آنها و شیرین شد برای او كارها پس از تلخی آنها و برطرف شد از او موجها پس از انباشته شدن آنها و آسان گشت برای او دشواریها پس از خسته كردن آنها و بارید بر او عزت پس از نایابی آن و بازگشت بر او مهربانی پس از رسیدن آن و روان شد بر او نعمتها پس از فرورفتن آن و به شدت بارید بر او بركت پس از اندك باریدن آن پس بترسید از خداوندیكه بهره مند كرد شما را به پند دادن خود و اندرز داد شما را بفرستادن پیام خود و منت نهاد بر شما به نعمت دادن خود پس رام گردانید نفسهای خودتان را برای پرستش او و بیرون آئید به سوی او از حق اطاعت او

[صفحه 70]

پس از این راستی این اسلام دین خداوندیست كه برگزید آن را برای نفس خود و پرورید آن را بر نظر عنایت خود و برگزید او را برای بهترین آفریده خود و بر پا داشت پایه های آن را بر دوستی خود ذلیل نمود دینها را به ارجمندی آن و پست نمود ملتها را به بلند كردن آن و خوار گردانید دشمنان آن را به كرامت آن و مغلوب نمود مخالفین آن را به یاری كردن آن و ویران كرد ركنهای گمراهی را با توانائی آن و سیراب نمود هر كس را كه تشنه بود از حوضهای آن و پر كرد حوضها را برای آب كشندگان آن سپس گردانید آن را كه گسیختگی نیست برای دستگیره آن و بازشدن نیست برای حلقه آن و ویرانی نیست برای پایه آن و زایل شدن نیست برای پایه های آن و كنده شدن نیست برای درخت آن و بریده شدنی نیست برای مدت آن و كهنگی نیست برای طریقه های آن بریدگی نیست برای شاخه های آن و تنگی نیست برای راههای آن و دشواری نیست برای آسانی آن و سیاهی نیست برای سفیدی آن و كجی نیست برای راستی آن و كجی نیست در چوب آن و دشواری نیست برای راه گشاده آن و خاموشی نیست برای چراغهای آن و تلخی نیست برای شیرینی آن پس آن ستونهائی است ثابت گردانید در حق ریشه های آن را و محكم گردانید برای آنها پ

ایه آن را و نهرهائیست پر آب است چشمه های آنها و چراغهائی است افروخته شده است شعله های آنها و نشانه راهی است پیروی كرده به آن مسافران آنها و علامتهائیست قصد می شود به آنها راههای آنها و محل آبخورهائیست سیراب شده به آن واردین آنها قرار داده خداوند در آن نهایت خوشنودی خود را و بلندیهای ستونهای خود را و بالاترین عبادت خود را پس آن در نزد خداوند محكم است ركنهای آن بلند است بنای آن نور دهنده است دلیل آن روشن كننده است شعله های آن غالب است فرمانروائی آن بلند است نشانه آن نایاب است معارضه گری آن پس محترم دارید آن را و پیروی نمائید آن را و ادا كنید به سوی آن حقش را و قرار دهید آن را به جاهای خود

[صفحه 71]

پس به راستی خداوند پاك برانگیخت محمد صلی الله علیه و آله را به راستی هنگامی كه نزدیك شد از دنیا سپری شدن و روآورد از آخرت....آوردن و تاریك شد رونق آن پس از درخشندگی و بر پا داشت اهل خود را بر ساق پای سختی و درشت شد از آن فراش نرم و نزدیك شد از آن كشیدن در بریده شدن از مدت آن و نزدیك شدن از علامتهای آن و فانی شدن از اهل آن و گسسته شدن از حلقه اجتماع آن و پراكنده شدن از ریسمان آن كهنه و نابودن شدن از نشانه های آن و آشكار شدن از زشتیهای آن و كوتاهی از درازی آن قرار داد او را خداوند پاك رساننده برای پیغام خود و ارجمندی برای امت او و بهار برای اهل زمان او و سربلندی برای یاران او و شرافت برای یاران او سپس نازل كرد بر او كتاب را نوریست خاموش نمی باشد چراغهای آن و چراغی است خاموش نمی شود افروختگی آن و دریائیست دریافته نشود ژرفای آن و راه راستی است گمراه نمی كند راه روشن آن در روشنی است تاریك نمی شود روشنی آن و جداكننده ایست مغلوب نمی گردد دلیل آن و بنائی است خراب نمی شود پایه های آن و شفائیست ترسیده نشود بیماریهای آن و ارجمندی است مغلوب نشود یاری دهندگان آن و حقی است مغلوب نشود یاری دهندگان آن پس او معد

ن ایمان و وسط آن است چشمه های علم و دریاهای آن است و باغهای عدالت و حوضهای آنست و پایه های اسلام و ساختمان محكم آن و بیابانهای حق و گودیهای آن است و دریائیست نخشكانند آن را آب كشندگان و چشمه هائیست كم نمی گرداند آن را آب كشندگان و آبشخورهائیست نمیكاهد آن را وارد شوندگان و منزلهائیست گمراه نمی شود از راه راست آن مسافرها و نشانه هائیست نابینا نشود از آن سیركنندگان و تپه هائیست نمی گذرد از آن روآورندگان قرار داد آن را خداوند سیرابی برای تشنگی علماء و بهار برای دلهای فقیهان و مقصدها برای راههای نیكان و داروئی است نیست پس از آن بیماری و نوری است نیست با او تاریكی و ریسمانی كه محكم است دستگیره آن و پناهگاهی كه مانع است بلندی آن و ارجمندی برای كسی كه آن را دوست دارد و صلح است برای كسی كه داخل شود به آن و راهنما برای كسی كه پیروی نماید آن را و عذر برای كسی كه نسبت دهد آن را به خود و دلیل برای كسی كه سخن گوید به آن و گواه برای كسی كه با دشمن جدال نماید به آن و پیروزی برای كسیكه دلیل آورد به آن و نگهدارنده برای كسی كه عمل نماید به آن و مركب برای كسی كه به كار برد آن را و نشانه برای كسی كه نشانه جوید و سپر برای كسی كه س

پر گیرد و دانائی برای كسی كه در گوش گیرد و خبر برای كسی كه نقل كند و حكم برای كسی كه حكم كند.


صفحه 69، 69، 70، 71.